γλυστριδα πλουσια σε ΩΜΕΓΑ 3

Όνομα : Portulaceae oleracea L. , Portulacaceae

Βιολογία:

Η γλυστρίδα  ή αντράκλα  έιναι ένα θερινό, ετήσιο ζιζάνιο. Αναπαράγεται με το σπόρο και με τμήματα των βλαστών. Όταν φυτρώνει την άνοιξη, το ζιζάνιο ανθίζει και καρπίζει τον Μάιο ή στις αρχές του επόμενου μήνα. Το ζιζάνιο       έχει ύψος περίπου 20-40 cm. Ο βλαστός είναι λείος, έρπει στο έδαφος, είναι σαρκώδης με διακλαδώσεις κοντά στη βάση και συχνά είναι ερυθρόχροος.  Τα φύλλα είναι σαρκώδη, λεία και χωρίς τρίχες, μπλε-πράσινα, ροπαλοειδή ή ωοειδή, έχουν πάνω από 4 cm μήκος και χρώματος πορφυρού στην κάτω επιφάνεια. Το άνθος είναι κίτρινο με 5-6 πέταλα και είναι τοποθετημένο στο κέντρο των φύλλων.

 
.Βιολογική καλλιέργεια 

Η γλυστρίδα ιθαγενής στην Περσία και είναι πολύ γνωστή στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην Ευρώπη και στην Ασία Παραγωγή γλιστρίδας (ή αντράκλας) είναι δύσκολο να γίνει, αφού βρίσκεται... παντού! Ωστόσο όταν είναι προϊόν βιολογικής γεωργίας τότε η γευστική και η θεραπευτική της αξία γίνεται μεγαλύτερη. 

Ο βιοκαλλιεργητής κ. Νίκος Παγιαυλάς όταν ξεριζώνει τη γλιστρίδα από τις καλλιέργειές του δεν την  πετάει. Την κάνει ματσάκια και την πουλάει. «Η γλιστρίδα είναι από τα ήπιας μορφής ζιζάνια. Στους κήπους όπου βγαίνει συνήθως ξεπατώνεται και πετιέται. Όμως σιγά σιγά επανέρχεται στις διατροφικές μας συνήθειες και ξαναχρησιμοποιείται. Ο κόσμος το μαθαίνει και αρχίζουν να τη χρησιμοποιούν αρκετές ταβέρνες σε χωριάτικες και κρητικές σαλάτες αντί για σταμναγκάθι. Το γνήσιο σταμναγκάθι βγαίνει για 2-3 μήνες, τον υπόλοιπο χρόνο είναι καλλιεργήσιμο, ενώ η γλιστρίδα  ειδικά όταν είναι βιολογική είναι πραγματικά φυσική. Είχα κάνει μιαν αναφορά στο φυτό αυτό σε ραδιοφωνική εκπομπή και με εξέπληξε το ενδιαφέρον του κόσμου ειδικά στα χωριά, όπου παλιά τη χρησιμοποιούσαν αντί για λεμόνια», εξηγεί ο κ. Παγιαυλάς. Όσο για τα αρνητικά της γλιστρίδας, πρέπει να λεχθεί πως είναι αντιαφροδισιακό φυτό. 

Θεραπευτικές ιδιότητες 

Όπως υπογραμμίζει ο γεωπόνος της Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης Χανίων κ. Παντελής Βογιατζάκης, «η χρήση της γλιστρίδας ως θεραπευτικού φυτού στην Ευρώπη, στο Ιράν και στην Ινδία έχει ιστορία τουλάχιστον 2.000 ετών και πιθανότατα καταναλωνόταν ως λαχανικό πολλά χρόνια πριν. Στην αρχαία Ρώμη η γλιστρίδα χρησιμοποιείτο για θεραπεία των πονοκεφάλων, της δυσεντερίας, και των δαγκωμάτων από σαύρες. Βέβαια τότε δεν γνώριζαν ότι είναι πλούσια σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα και σε αντιοξειδωτικά απαραίτητα για την υγεία. Μάλιστα η γλιστρίδα εθεωρείτο από παλαιά πολύτιμο φυτό για τη θεραπεία των προβλημάτων του ουροποιητικού και του πεπτικού συστήματος. Ανοίγει την όρεξη και έχει επουλωτικές ιδιότητες. Κοπανισμένη μάλιστα συμβάλλει στην αντιμετώπιση εγκαυμάτων».  Το ζιζάνιο προκαλεί μείωση της ποιότητας και της ποσότητας της συνολικής παραγωγής του φυτού, επειδή τα ζιζάνια τρέφονται από την θρεπτικά στοιχεία και την υγρασία του εδάφους, γεγονός που επηρεάζει αρνητικά  την  κανονική ανάπτυξη του φυτού.Αντράκλα σε σαλάτα

Χρησιμοποιείται σε σαλάτες ως δροσιστικό και θεωρείται, ως βότανο, κατάλληλο καθαρτικό του αίματος, καθώς επίσης και διουρητικό. Πολλές φορές καθίσταται ενοχλητικό στους λαχανόκηπους λόγω της αφθονίας του όπου η εκρίζωσή του θα πρέπει να γίνει πριν ανθίσει και "σποριάσει" που ομολογουμένως οι σπόροι του είναι πολυπληθείς και πολύ μικροί. Επίσης ένα είδος αντράκλας καλλιεργείται ιδιαίτερα ως καλλωπιστικό φυτό επειδή παράγει άνθη όλο το Καλοκαίρι. Σημειώνεται επίσης ότι στην Ινδία είδος αντράκλας χρησιμοποιείται για υπούλωση επίπονων πληγών.

«Πηγαίνουν αρκετοί άνθρωποι στον γιατρό, παραπονούνται ότι έχουν έλλειψη από ωμέγα-3 λιπαρά οξέα και εκείνος τους συνιστά να φάνε σολομό. Μα γιατί να φας σολομό που κοστίζει ακριβά και έρχεται από πολύ μακριά και να μην προτιμήσεις γλιστρίδα, την οποία μπορείς να έχεις στον κήπο σου, στη γλάστρα σου;».
O κ. Γιάννης Αποστολάκης- του Δικτύου Κρητικής Γαστρονομίας και σεφ στο Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο Χανίων, χρησιμοποιεί το εν λόγω φυτό εδώ και 20 χρόνια ως σαλάτα αλλά και σε φαγητά με δικές του συνταγές. «Σερβίρω στα συνέδρια που κάνουμε μια σαλάτα με γιαούρτι, βασιλικό, δυόσμο, λεμόνι και γλιστρίδα. Έχω ακούσει μόνο θετικά σχόλια, καθώς ο κόσμος εντυπωσιάζεται από το πόσο γευστικό είναι ένα τόσο κοινό φυτό όπως η γλιστρίδα. Γενικά, η γλιστρίδα είναι ένα παραμελημένο προϊόν του τόπου μας, με ιδιαίτερη διατροφική αξία, που οι πρόγονοί μας την είχαν σε μεγάλη εκτίμηση. Σήμερα όμως δυσκολεύεται κάποιος να τη βρει όχι μόνο στην αγορά αλλά και, πολύ περισσότερο, στα εστιατόρια».